Η εκπομπή στο mixcloud και στο Ké Huelga Radio.

Το ενδέκατο δελτίο της εκπομπής Nebulosa Gr θα μεταδίδεται Τρίτη με Σάββατο στις 2 μ.μ. και στις 6 μ.μ. για το διάστημα 30/5 με 10/6 στο Ράδιο Ψαλίδι. Για την αναμετάδοση στα Ραδιοφράγματα και στον 105fm συμβουλευτείτε τα μπλογκ των σταθμών.

Θέματα:

1. Η ζωή δεν αξίζει τίποτα στο Μεξικό
2. Κατάλογος επιθέσεων μέρος β΄
3. Αγιοτσινάπα: να γυρίσουν πίσω οι αγνοούμενοί μας!
4. Ταμαουλίπας: Ένα μικρό χρονικό του τρόμου
5. Γιορτή της Μητέρας: Οι μητέρες των αγνοουμένων και δολοφονημένων δεν γιορτάζουν
6. Coahuila: Άρχισε το Διεθνές Καραβάνι Αναζήτησης Αγνοούμενων εν Ζωή
7. Xochicuatla: Πρόταση των κατοίκων για τη διάνοιξη του αυτοκινητοδρόμου
8. Η αντίσταση των δασκάλων
9. Ετήσια αναφορά του κέντρου ανθρωπίνων δικαιωμάτων 72
10. Ο Πένια Νιέτο στο εδώλιο του κατηγορουμένου
11. Μορέλος: Δράσεις ενάντια στην καταστροφή της φύσης
12. Πόλη Τέρας: Πορεία ενάντια στη Μονσάντο
13. Amilcingo: αγώνας για αυτοκυβέρνηση
14. Δολοφονία συντρόφων του λαού Wixárika
15. Απεργία στα Walmart
16. Zacatecas: ενάντια στο μεγάλο κεφάλαιο της μπύρας Modelo
17. Πόλη Τέρας: κλείσιμο του Καφέ «Zapata Vive»
18. Σονόρα: Ο λαός Yaqui ενάντια στον αγωγό φυσικού αερίου
19. Νίκη ενάντια στον αγωγό φυσικού αερίου στο Μορέλος
20. Αργεντινή: Κινητοποίηση ενάντια στην ελάφρυνση της ποινής των γενοκτόνων
21. Γουατεμάλα: Δράσεις για τα 56 κορίτσια που κάηκαν
22. Βραζιλία: Έξω ο Τέμερ
23. Χιλή: Οι Μαπούτσε σε κόκκινο συναγερμό

Γεια χαρά! Αρχίζουμε με μια ευχάριστη είδηση για την εκπομπή μας: εκτός από το αναρχικό-αντιεξουσιαστικό ραδιοσταθμό «Ραδιοφράγματα», πλέον και το αυτοοργανωμένο ραδιόφωνο 105FM στη Μυτιλήνη αποφάσισε να συμπεριλάβει τη Nebulosa Gr στο πρόγραμμά του, αρχίζοντας με αναμετάδοση των 10 εκπομπών που υπάρχουν μέχρι τώρα. Περισσότερες πληροφορίες στο 105fm.espivblogs.net. Να’ στε καλά συντρόφισσες και σύντροφοι και καλή μας συνεργασία!

Το 11ο δελτίο της Nebulosa μεταφράζει, εμπλουτίζει και σχολιάζει δύο δελτία της ομώνυμης μεξικανικής εκπομπής στο κοινωνικό και ενάντια στην εξουσία ραδιόφωνο «Ké Huelga Radio» από την Πόλη του Μεξικού ή αλλιώς την Πόλη Τέρας. Το δελτίο καλύπτει τις ειδήσεις του δεύτερη δεκαήμερου του Μάη. Αρχίζουμε με την πρώτη είδηση:

1. Η ζωή δεν αξίζει τίποτα στο Μεξικό

Απέναντι στην τόση καταλήστευση και ατιμωρησία είναι σημαντικό να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε ότι ζούμε σε μια δημοκρατική χώρα με θεσμούς ικανούς να  παρέχουν ασφάλεια, δικαιοσύνη και ειρηνική συμβίωση. Σε αυτόν τον πόλεμο, οι φιλελεύθερες αρχές, όπως το κράτος δικαίου και αιτήματα προς το κράτος να παρέχει μεγαλύτερη ασφάλεια έχουν ως μοναδικό αποτέλεσμα να ακινητοποιούμαστε πριν μας δώσουν τη χαριστική βολή. Αν αντιληφθούμε ότι ζούμε σε πόλεμο στον οποίο το κράτος μάς σκοτώνει με τους μπάτσους, το στρατό και τις διοικήσεις του, όπως κάνουν και οι έμποροι ναρκωτικών και οι μισθοφόροι τους, θα μας επιτρέψει να δράσουμε αναλόγως: να οργανωθούμε συλλογικά και αυτόνομα απέναντι στο κράτος, να οικοδομήσουμε εν μέσω της καταιγίδας. Το να ονοματίζουμε αυτό που συμβαίνει είναι το πρώτο βήμα. Αρχίζουμε λοιπόν:

α) Στις 30 Απρίλη καταγγέλθηκε η εξαφάνιση της Belén Montserrat Cortés Santiago, φοιτήτριας στο τμήμα Επικοινωνίας και Πολιτισμού στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Πόλης του Μεξικού. Η τελευταία αναφορά που υπάρχει για την τύχη της είναι ότι στις 29 Απρίλη βγήκε από το σπίτι της για να πάει στη δουλειά.

β) Στις 3 Μάη δολοφονήθηκε η Lesvy Berlín Osorio, 22 ετών, στην πανεπιστημιούπολη του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου του Μεξικού. Το σώμα της βρέθηκε με σημάδια βασανισμού στραγγαλισμένο με το καλώδιο δημόσιου τηλεφώνου έξω από το Ινστιτούτο Μηχανικών.

γ) Στις 3 Μάη σημειώθηκε σύγκρουση μεταξύ του ομοσπονδιακού στρατού και υποτιθέμενους ληστές καυσίμων στο Παλμαρίτο της Πούμπλα. Βίντεο που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο στις 10 Μάη δείχνουν την πισώπλατη δολοφονία ενός στρατιώτη και την εν ψυχρώ εκτέλεση ενός ατόμου που βρισκόταν ακινητοποιημένο στο έδαφος μπρούμυτα και με τα χέρια σταυρωμένα πίσω από το κεφάλι.

δ) Στις 10 Μάη δολοφονήθηκε η Miriam Elizabeth Rodríguez, ιδρύτρια του Ομάδας Αγνοούμενων του Σαν Φερνάντο. Η συντρόφισσα μπήκε στον αγώνα ενάντια στο θάνατο στην Ταμαουλίπας έπειτα από τη δολοφονία της κόρης της, Κάρμεν Αλεχάντρα, την οποία βρήκε σε μαζικό τάφο. Η Μιριάμ Ελίζαμπεθ κατόρθωσε να φυλακιστούν οι ένοχοι. Στη συνέχεια τα άτομα αυτά κατόρθωσαν να δραπετεύσουν και θεωρούνται ύποπτοι ως φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας. Η Μίριαμ Ροδρίγκες ζήτησε κρατική προστασία και πλέον είναι νεκρή.

ε) Στις 15 Μάη έγιναν γνωστές οι δολοφονίες δύο δημοσιογράφων. Ο Javier Valdez δολοφονήθηκε στο φώς της μέρας στο Κουλιακάν της Σιναλόα. Ο Βαλδές επικέντρωνε τη δημοσιογραφική του έρευνα στις δράσεις και τις συνέπειες του εμπορίου ναρκωτικών, με αποτέλεσμα να προκαλεί ανησυχία τόσο στους ισχρούς όσο και στις κυβερνήσεις της χώρας. Την ίδια μέρα, στο Αουτλάν του Χαλίσκο μια ένοπλη ομάδα επιτέθηκε στο όχημα που επέβαιναν η Sonia Córdova και ο Héctor Rodríguez Córdova, που εργάζονταν στην εβδομαδιαία εφημερίδα «El Costeño». Ο 26χρονος Έκτωρ πέθανε στον τόπο της επίθεσης, ενώ η υποδιευθύντρια της εφημερίας Σόνια Κόδροβα νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση.

στ) Αυτός δεν είναι ένας πόλεμος που διεξάγεται μόνο ενάντια στους υπερασπιστές και υπερασπίστριες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενάντια σε δημοσιογράφους ή ενάντια στη νεολαία, αλλά ενάντια σε όλες και όλους. Στις 15 Μάη αναφέρθηκε η δολοφονία δύο ατόμων, των οποίων δεν αναφέρονται καν τα ονόματα: ο αρχιμάγειρας και ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου El Camarón Revolución δέχτηκαν επίθεση από «τουλάχιστον δύο ένοπλους ληστές».

Η κυβέρνηση δεν κυβερνά

Η απαρίθμηση των δολοφονιών ενέχει τον κίνδυνο να παραμείνουμε μόνο στη λύπη και τις απαιτήσεις για αλήθεια και δικαιοσύνη. Ωστόσο για να αντιληφθούμε το πραγματικό πρόσωπο του πολέμου που ζούμε είναι απαραίτητο να δείξουμε το μέγεθος της κακοδαιμονίας που ζει η χώρα:

α) Ως τυπικό παράδειγμα που ζουν πολλές περιοχές, δείχνοντας το άμεσο μέλλον του Μεξικού, η Ταμαουλίπας συνιστά χαρακτηριστικό σκηνικό των ένοπλων συγκρούσεων, των δολοφονιών και κάθε είδους επιθέσεων σε καθημερινό επίπεδο. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, μέσα σε μια βδομάδα αναφέρθηκαν 20 δολοφονίες και 6 τραυματισμοί ως αποτέλεσμα ένοπλων συγκρούσεων μόνο στην πόλη της Ρεϋνόσα, ένα από τα επίκεντρα της βίας στη χώρα.

β) Τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στο Παλμαρίτο της Πούεμπλα ξαναέφεραν στην επιφάνεια το ζήτημα της ληστείας καυσίμων. Εδώ και καιρό είναι γνωστή η δράση καρτέλ που ληστεύουν βενζίνη και τη μεταπουλούν, ιδίως στα βορειοδυτικά της χώρας, στην περιοχή που ελέγχουν οι Zetas. Πλέον αυτή η δραστηριότητα έχει επεκταθεί σε διάφορες περιοχές, με την Πουέμπλα να είναι από τις πιο σημαντικές, εν μέρει επειδή οι αγωγοί της εθνικής πετρελαϊκής εταιρείας Pemex περνούν από κατοικημένες περιοχές όπου έχουν εγκατασταθεί ομάδες «ψειρίσματος». Εκτιμάται ότι αριθμός των κλοπών εκτινάχτηκε από 1.635 το 2012 στις 6.159 το 2016, πράγμα που αντικατοπτρίζει την ξέφρενη άνοδο αυτής της επικερδούς δραστηριότητας. Στις 11 Μάη, ο γραμματέας φορολόγησης δήλωσε ότι η κλοπή καυσίμων στο Μεξικό προκαλεί απώλειες μεταξύ 780 εκατομμυρίων με ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων το χρόνο. Τα διαφορετικά επίπεδα διακυβέρνησης δεν ενδιαφέρονται να καταστρώσουν κάποιο σχεδιασμό ενάντια στην κλοπή καυσίμων και περιορίζονται στο να ρίχνουν ευθύνες το ένα στο άλλο, ενώ οι πυρκαγιές, οι νεκροί και η καταλήστευση των φυσικών πόρων συνεχίζουν ακάθεκτες.

γ) Το Γκερρέρο είναι μια ακόμη απόδειξη της έλλειψης ελέγχου. Σε αυτήν την πολιτεία την εξουσία έχουν διάφορες εγκληματικές ομάδες μέσα και έξω από τους θεσμούς. Από το χρονικό του τρόμου ξεχωρίζουμε μια είδηση βίας ενάντια σε δημοσιογράφους, που δείχνει παράλληλα το μέγεθος της κοινωνικής αποσύνθεσης. Το Σάββατο 13 Μάη 100 ένοπλα άτομα συνέλαβαν 7 δημοσιογράφους που περνούσαν από την Tierra Caliente, οι οποίοι κάλυπταν τις ειδήσεις σχετικά με τους αποκλεισμούς δρόμων και την πυρπόληση αυτοκινήτων. Η ομάδα, που ίσως ανήκει στο καρτέλ της Φαμίλια Μιτσοακάνα, τους αφαίρεσε τις κάμερες, ένα από τα οχήματά τους, ενώ ένας δημοσιογράφος απειλήθηκε με όπλο που το κόλλησαν στο κεφάλι του. Από τη μαρτυρία του φωτορεπόρτερ της Hispano Post Πάμπλο Πέρες ξεχωρίζουμε τα ακόλουθα που αποτυπώνουν το πρόσωπο του πολέμου στο Μεξικό. Στη διάρκεια του περιστατικού ένας από τους επιτιθέμενους είπε στους δημοσιογράφους τα εξής: «Εμείς είμαστε σε πόλεμο και δεν είστε ευπρόσδεκτοι, κανείς δεν σας κάλεσε». Έπειτα ο Πέρες ανέφερε ότι το μεγαλύτερο μέρος της επιτιθέμενης ομάδας ήταν ανήλικοι, υπό επήρεια ναρκωτικών και ότι πληρώνονταν με κοκαΐνη. Αυτά είναι! Στρατός παιδιών στο Μεξικό! Καλώς ήρθατε στη νεοφιλελεύθερη νεωτερικότητα. Κι όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, ένα χιλιόμετρο από το μπλόκο υπήρχε άλλο μπλόκο του ομοσπονδιακού στρατού, ο οποίος φυσικά δεν ενοχλούσε τους εγκληματίες.

Η ατιμωρησία ως η μόνη πολιτική

Και μπροστά σ’ αυτήν την τραγωδία τι λένε οι αρμόδιες αρχές;

Ο Πένια Νιέτο, πρόεδρος της δημοκρατίας και επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, και επομένως, κύριος υπεύθυνος για τις επιχειρήσεις που πραγματοποιούν οι ομοσπονδιακοί θεσμοί, με αφορμή την εν ψυχρώ εκτέλεση ενός πολίτη από το στρατό στο Παλμαρίτο στις 11 Μάη, δήλωσε τα ακόλουθα: «Πιστεύω ότι θα πρέπει να διερευνηθεί το περιστατικό και να προσδιοριστούν οι ένοχοι, κι αυτό έχει ήδη υποδείξει η Γενική Εισαγγελία και η Γραμματεία Εθνικής Άμυνας». Το είπε όπως το ακούσατε: «Εγώ πιστεύω»!! Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος ούτε καν ασχολείται.

Μπροστά στην οικονομική, ανθρωπιστική και πολιτική κρίση, οι αρχές της χώρας σφυρίζουν αδιάφορα και βεβαιώνουν ότι δεν συμβαίνει τίποτα.

2. Κατάλογος επιθέσεων μέρος β΄

Στο δελτίο τους στις 23 Μάη οι συντρόφισσες της μεξικανικής Nebulosa συνεχίζουν τον κατάλογο του τρόμου.

Στη Μορέλια του Μιτσοακάν μέλη της οργάνωσης Συγγενείς Αγνοουμένων σε Αναζήτηση Δικαιοσύνης ανακοίνωσαν ότι στις 20 Μάη ένα μέλος τους, η Laura María Orozco Medina δέχτηκε τηλεφωνικά απειλές θανάτου από άτομο που αυτοπροσδιορίστηκε ως υπάλληλος της κυβέρνησης. Εκείνη την ημέρα τα μέλη της ομάδας είχαν πραγματοποιήσει συνάντηση για την οργάνωση δράσεων με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την εξαφάνιση του Μοϊσές Ορόσκο Μεδίνα. Η οργάνωση ζητά να ενεργοποιηθεί το πρωτόκολλο προστασίας της Λάουρα Μαρία.

Στο Μιτσοακάν και πάλι, στις 18 Μάη εξαφανίστηκε ο δημοσιογράφος Salvador Adame. Στις 22 Μάη, πραγματοποιήθηκε σιωπηλή διαμαρτυρία στο Ουρουαπάν από ομάδα δημοσιογράφων που ζητούν την επιστροφή του εν ζωή και να διαμαρτυρηθούν για τις επιθέσεις ενάντια σε δημοσιογράφους. Στη διάρκεια της διαμαρτυρίας, οι δημοσιογράφοι ξάπλωσαν στο δρόμο δίπλα σε ένα πανό που έγραφε «Μας σκοτώνουν», και χαρτόνια που έγραφαν «Μην πυροβολείτε, είμαστε δημοσιογράφοι», «Μας σκοτώνουν για το δικαίωμά μας στην πληροφόρηση», «Μας σκοτώνουν για το δικαίωμα στη γνώση».

Στις 19 Μάη, στη Βερακρούς, ο Araceli Salcedo, μέλος της ομάδας «Συγγενείς Αγνοουμένων Ορισάμπα-Κόρδομπα» κατέθεσε καταγγελία για μια σειρά απειλών που δέχτηκε εκείνη την ημέρα στο σπίτι του. Σχολίασε ότι μπαίνοντας στο σπίτι του βρήκε διάφορα μηνύματα σε χαρτιά στα οποία τον απειλούσαν για τη δράση του στην αναζήτηση αγνοουμένων στην περιοχή. Ο ίδιος, κατά την απονομή του Εθνικού Βραβείου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είχε σχολιάσει τα ακόλουθα: «Μας σκοτώνουν, και πριν συμβεί και σε μένα θέλω να βρω την κόρη μου και πολλούς ακόμη νέους που λείπουν. Θέλω να συνεχίσω να υψώνω τη φωνή μου και η κοινωνία να κοιτάξει πέρα από αυτά που θέλει να βλέπει.

Στο Γκουασάβε της Σιναλόα, ο περιβαντολόγος Alejandro Nolasco Orta είναι αγνοούμενος εδώ και δυο βδομάδες. Σύμφωνα με τους συγγενείς του, απήχθηκε από μια οπλισμένη ομάδα αφότου αρνήθηκε να παραχωρήσει σε μια εταιρεία ακινήτων τα δικαιώματα εκτροφείου στρειδιών που ανήκει στην οικογένειά του. Η κόρη του είπε πως ο πατέρας της είχε αρνηθεί την κατασκευή προβλήτας στη περιοχή της οικογένειας, που εγκρίθηκε παρά το γεγονός ότι το μέρος είναι αναγνωρισμένο ως περιοχή προστασίας άγριων πτηνών.

3. Αγιοτσινάπα: να γυρίσουν πίσω οι αγνοούμενοί μας!

Την Τρίτη 16 Μάη, οι γονείς των 46 αγνοούμενων φοιτητών της Αγιοτσινάπα αποφάσισαν να λήξουν την κατάληψη μπροστά στη Γενική Εισαγγελία που διήρκησε 26 μέρες, αφότου συμφώνησαν μια συνάντηση για τις 31 Μάη με εκπροσώπους της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, της γενικής εισαγγελίας και τις γραμματείες Διακυβέρνησης και Εξωτερικών, καθώς και με τον Ειδικό Μηχανισμό Παρακολούθησης της Υπόθεσης της Αγιοτσινάπα του Παναμερικανικού Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθώς και μια ακόμη συνάντηση στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιούνη με τον γραμματέα της κυβέρνησης.

Η Hilda Legideño Vargas, μητέρα του αγνοούμενου  Jorge Antonio Τισάπα Λεγκιδένιο, διάβασε την ανακοίνωση στην τελετή για την άρση της κατάληψης, στην οποία διαβεβαίωνε για την αμείωτη απαίτηση των γονιών να επιστρέψουν εν ζωή τα παιδιά τους, ανέφερε τις δράσεις που πραγματοποιήθηκαν κατά το διάστημα της κατάληψης, κι ότι οι γονείς συνεχίζουν να ζητούν δικαιοσύνη, να προσπαθούν να εγείρουν συνειδήσεις και να διευρύνουν την αλληλεγγύη. Ανακοίνωσαν τέλος ότι θα συνεχίσουν να περιοδεύουν στη χώρα για να κρατήσουν ζωντανή την οργή και την απαίτηση για αλήθεια και δικαιοσύνη.

4. Ταμαουλίπας: Ένα μικρό χρονικό του τρόμου

Το 2012 η Μίριαμ Ροδρίγκες Μαρτίνες έρχεται αντιμέτωπη με την απαγωγή της κόρης της, Κάρεν. Κάποιους μήνες αργότερα απήχθη και ο σύζυγός της, αλλά εκείνη τον παρότρυνε να κυνηγήσει τους εγκληματίες οι οποίοι αργότερα συνελήφθησαν από τον στρατό. Μετά από το περιστατικό, η Μίριαμ άρχισε την αναζήτηση των καταλοίπων της κόρης της, τα οποία τελικά βρήκε στους μυστικούς τάφους του Σαν Φερνάντο, στην Ταμαουλίπας. Ένας από τους ενόχους μπήκε τελικά φυλακή. Στις 23 Μάρτη 2017 το άτομο αυτό δραπέτευσε μαζί με άλλους 29 κρατούμενους, αποδεικνύοντας της επισφάλεια του ιδρύματος. Η Μίριαμ, μαθαίνοντας την είδηση, ζήτησε προστασία από τις ομοσπονδιακές και πολιτειακές αρχές, την οποία της αρνήθηκαν. Η αγωνίστρια Μίριαμ Ροδρίγκες Μαρτίνες δολοφονήθηκε στις 10 Μάη, ημέρα της Γιορτής της Μητέρας, από μπαράζ πυροβολισμών στο σπίτι της.

5. Γιορτή της Μητέρας: Οι μητέρες των αγνοουμένων και δολοφονημένων δεν γιορτάζουν

Ανήμερα της γιορτής της μητέρας χιλιάδες μητέρες βγήκαν στους δρόμους για να απαιτήσουν από τις αρχές να επιστρέψουν τα αγνοούμενα παιδιά τους.

Στην Πόλη του Μεξικού οι μητέρες των αγνοουμένων πραγματοποίησαν πορεία στο κέντρο της πόλης κρατώντας φωτογραφίες των παιδιών τους και φωνάζοντας το σύνθημα «Εμείς δεν γιορτάζουμε». Στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στο τέλος της πορείας οι μητέρες απαίτησαν από την κυβέρνηση την επιστροφή των παιδιών τους και τον τερματισμό της ατιμωρησίας και της έλλειψης πολιτικής βούλησης για την αντιμετώπιση των περιπτώσεων εξαφάνισης.

Στο Νουέβο Λεόν οι μητέρες που ψάχνουν τα αγνοούμενα παιδιά τους βγήκαν στους δρόμους μοιράζοντας κόκκινα τριαντάφυλλα. Μία από τις μητέρες σχολίασε: «Για όσους έχουμε αγνοούμενα παιδιά ο δεσμός είναι παντοτινός. Θα τα αγαπάμε μέχρι να πεθάνουμε, θα είμαστε πιστές στην αναζήτησή τους, θα αγωνιζόμαστε με την ελπίδα να τα βρούμε, αφοσιωμένες μέχρι να επιστρέψουν στο σπίτι, σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκονται».

Στην Coahuila, συλλογικότητες όπως η ομάδα «Ζωή και Ενωμένες Δυνάμεις για τους Αγνοουμένους μας» προετοίμασαν σειρά δράσεων για να αναδείξουν το θέμα και να ζητήσουν την αλληλεγγύη στην αναζήτηση των συγγενών τους. Η εκπρόσωπος της ομάδας σχολίασε τα ακόλουθα: «Θέλουμε να ξέρετε ότι εμείς είμαστε μια ομάδα μανάδων, που η πορεία μας είναι μια κραυγή πόνου, μια κραυγή αναζήτησης στήριξης, κατανόησης, αναγνώρισης ότι αγωνιζόμαστε σε όλα τα επίπεδα. Δεν υπάρχει γιορτή για εμάς, για όσο λείπουν τα παιδιά μας, δεν έχουμε τίποτα να γιορτάσουμε».

Στη Μορέλια του Μιτσοακάν οργανώσεις πολιτών και μητέρες αγνοουμένων πραγματοποίησαν πορεία στο κέντρο της πόλης.

Στη Βερακρούς, μητέρες αγνοουμένων στην περιοχή Xalapa έκαναν πορεία στους κυριότερους δρόμους απαιτώντας την επίσπευση των ερευνών για τις 40 περιπτώσεις που έχουν καταγραφεί από το 2010.

Οι μητέρες θυμάτων βίας στο Μορέλος έκαναν πορεία στην Κουερναμπάκα απαιτώντας από την πολιτειακή και ομοσπονδιακή κυβέρνηση την επιστροφή των παιδιών τους εν ζωή, ζητώντας δικαιοσύνη και την τιμωρία των ενόχων.

Στην Πόλη Χουάρες της Τσιουάουα οι μητέρες αγνοουμένων γυναικών έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας έξω από τη Γενική Εισαγγελία καθώς από το 1997 που άρχισαν οι δολοφονίες γυναικών σε αυτή την περιοχή οι κόρες τους συνεχίζουν να είναι αγνοούμενες.

Τα μέλη της οργάνωσης «Δικαιοσύνη για τους Αγνοούμενους» πραγματοποίησαν πορεία στην πρωτεύουσα της πολιτείας του Κερέταρο για να θυμίσουν στις αρχές ότι από το 2010 μέχρι σήμερα υπάρχουν στην πολιτεία 240 αγνοούμενα άτομα και οι σχετικές έρευνες δεν έχουν δώσει κανένα αποτέλεσμα.

6. Coahuila: Άρχισε το Διεθνές Καραβάνι Αναζήτησης Αγνοούμενων εν Ζωή

Συγγενείς αγνοούμενων που προέρχονται από 12 πολιτείες της χώρας εγκαινίασαν στις 13 Μάη το Διεθνές Καραβάνι Αναζήτησης Αγνοούμενων εν Ζωή στην πόλη Τορρεόν, στην πολιτείας της Κοαουίλα.

Το Καραβάνι είναι μια πρωτοβουλία που προσπαθεί να αναδείξει το ζήτημα της εξαναγκαστικής εξαφάνισης στο Μεξικό, αλλά ο κύριος στόχος του είναι να βρει αγνοούμενους εν ζωή. Σε αυτή τη γραμμή, γονείς και συγγενείς αγνοούμενων επισκέφτηκαν στις 13 Μάη ένα άσυλο και δυο φυλακές. Παράλληλα τα μέλη της πρωτοβουλίας παρατηρούν αν στα μέρη αυτά υπάρχουν άτομα που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί, ντόπιοι ή μετανάστες που δεν έχουν έρθει σε επαφή με τους συγγενείς τους οι οποίοι ενδεχομένως να τους αναζητούν, ή που βρίσκονται εκεί με άλλο όνομα.

Στις 18 Μάη, οι γονείς που συμμετέχουν στο καραβάνι κατάγγειλαν μια σειρά επεισοδίων που συνέβησαν στη διάρκεια της διαδρομής τους.

Σε μια περίπτωση, στις 12 Μάη στο Torreón, στη διάρκεια της πορείας που οργανώθηκε στο κέντρο της πόλης, ένας άντρας άρχισε να βγάζει φωτογραφίες των ατόμων που συμμετείχαν στην κινητοποίηση.

Σε μια άλλη περίπτωση, στο Saltillo στις 14 Μάη, προς το τέλος της πορείας δυο νεαροί ρώτησαν μια από τις συμμετέχουσες σε ποιο μέρος φιλοξενούνταν οι συγγενείς των αγνοουμένων. Εκείνη ρώτησε ποιοι ήταν οι ίδιοι και της απάντησαν ότι ήταν από την ασφάλεια. Προφανώς δεν τους δόθηκε απάντηση στην ερώτηση.

Η τρίτη περίπτωση συνέβη στην Μονκλόβα, όπου τρεις νεαροί μπήκαν προκλητικά στο μπλοκ των συγγενών στη διάρκεια της πορείας και προσπαθούσαν να τους εκφοβήσουν βγάζοντας φωτογραφίες τα πρόσωπά τους.

Απέναντι σε αυτά τα περιστατικά, τα μέλη του Καραβανιού ζητούν εγγυήσεις για την ασφάλεια των συμμετεχουσών, καθώς και τη διερεύνηση των περιστατικών. Επιπλέον καθιστούν υπεύθυνους για την ασφάλεια και την ακεραιότητα των συντρόφων την πολιτειακή και ομοσπονδιακή κυβέρνηση για κάθε παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

7. Xochicuatla: Πρόταση των κατοίκων για τη διάνοιξη του αυτοκινητοδρόμου

Στις 18 Μάη η κοινότητα Σαν Φρανσίσκο Xochicuautla παρουσίασε μια εναλλακτική πρόταση στο έργο του αυτοκινητοδρόμου που ο όμιλος Higa προσπαθεί να επιβάλει παράνομα και περιλαμβάνει την παράνομη αποκοπή της κοινότηταε από το ιερό της δάσος. Η κοινότητα βρίσκεται σε διαμάχη με την πολιτεία εδώ και 10 χρόνια κατά την οποία οι κάτοικοι έχουν αντιμετωπίσει απειλές, καταδιώξεις, παράνομη υλοτομία, τη σύλληψη 22 ατόμων για παρακώλυση του έργου και τη συνεχή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των ιθαγενών. Ο Χοσέ Λουΐς, μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου της κοινότητας, σχολίασε ότι «η εναλλακτική πρόταση περιβαλλοντικής μηχανικής βασίζεται σε τούνελ και γέφυρες» πράγμα που επιτρέπει να διασώσουν την πολιτιστική ζωή τους και να διατηρήσουν τη σύνδεση της κοινότητας με το δάσος.

8. Η αντίσταση των δασκάλων

Στις 15 Μάη, ημέρα του δασκάλου στο Μεξικό, το Εθνικό Συντονιστικό Εργαζομένων στην Εκπαίδευση κάλεσε κινητοποίηση στις πολιτείες που έχει μέλη για να εκφράσει την αντίδρασή του απέναντι στη λεγόμενη Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση, να απαιτήσει την άρση της βίας ενάντια στους δασκάλους και δικαιοσύνη για την Αγιοτσινάπα και το Nochixtlán.

Στην Πόλη Τέρας έλαβε χώρα η κεντρική κινητοποίηση του Συντονιστικού που ξεκίνησε από την έδρα της κυβέρνησης, όπου εκπρόσωποι των δασκάλων συναντήθηκαν με τη γραμματεία της κυβέρνησης.

Στην Οαχάκα 30 χιλιάδες δάσκαλοι έκαναν πορεία προς το μέγαρο της πολιτειακής κυβέρνησης για να ζητήσουν απάντηση στα αιτήματά τους, που περιλαμβάνουν την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων, το άνοιγμα θέσεων για αποφοίτους αγροτικών ακαδημιών, την ακύρωση εντολών κράτησης, την τιμωρία των διεφθαρμένων υπαλλήλων του Εκπαιδευτικού Ινστιτούτου της Οαχάκας και δικαιοσύνη για την καταστολή στο Nochixtlán, που σε επίθεση των μπάτσων που στις 19 Ιούνη του 2016 είχε 9 νεκρούς. Ως αλληλεγγύη στο Nochixtlán το Συντονιστικό ετοιμάζει ημέρες κινητοποίησης από τις 14 μέχρι τις 19 Ιούνη.

Στο Γκερρέρο πραγματοποιήθηκε πορεία στον αυτοκινητόδρομο Κουερναμπάκα-Ακαπούλκο, όπου οι δάσκαλοι έδειξαν τη δυσαρέσκειά τους για τη γελοία αύξηση των μισθών τους, ύψους 3,8 τοις εκατό, ζήτησαν να αυξηθούν οι μισθοί στην εκπαίδευση των ιθαγενών και, κατόπιν αιτήματος των συνταξιούχων, να συμπεριληφθούν 7.500 δάσκαλοι στο Ταμείο Συνεισφορών για τους Εργαζομένους στην Εκπαίδευση και τα Λειτουργικά Έξοδα.

Στο Γκουασάβε της Σιναλόα οι δάσκαλοι διαμαρτυρήθηκαν για τη δολοφονία πέντε δασκάλων στην Κονκόρδια, το Γκουασάβε και το Νοβολοβάτο. Ζήτησαν ασφάλεια στην ορεινή ζώνη, όπου στις 4 Μάη τέσσερις δάσκαλοι ενός δημοτικού της υπαίθρου έπεσαν θύματα ενέδρας και δολοφονίας από μια ένοπλη ομάδα. Ζήτησαν επίσης την τιμωρία των δολοφόνων του δασκάλου Ruíz Cortines.

Στην Τσιάπας δάσκαλοι, φοιτητές της αγροτικής ακαδημίας, νοσοκόμες, εργαζόμενοι στην υγεία και κοινωνικές οργανώσεις πραγματοποίησαν πορεία στην Tuxtla Gutierrez ζητώντας να ξαναρχίσει ο διάλογος με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και την επαναπρόσληψη των 3.500 δασκάλων που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα από τη λεγόμενη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.

Στο Μορέλος οι δάσκαλοι του εκπαιδευτικού κινήματος βάσης κατάγγειλαν ληστείες σε σχολεία, απαγωγές και εκβιασμούς κυρίως στην περιοχή νότια και ανατολικά της πόλης.

Η απόρριψη από μεριάς της Γραμματείας τη Κυβέρνησης να ξαναρχίσει ο διάλογος και οι ασαφείς και ανεπαρκείς απαντήσεις στα αιτήματα είχε ως αποτέλεσμα την πραγματοποίηση συνάντησης στο τέλος της κινητοποίησης στην οποία ορίστηκε ότι το Συντονιστικό θα καλέσει τις επόμενες μέρες Συνέλευση Εκπροσώπων για να καθορίσει σε διάστημα δυο εβδομάδων τις μελλοντικές δράσεις και απεργίες μέσα στον Ιούνιο για όλη τη χώρα.

9. Ετήσια αναφορά του κέντρου ανθρωπίνων δικαιωμάτων 72

Πρόσφατα ο σύλλογος «72, Καταφύγιο Μεταναστών» παρουσίασε την πρώτη του αναφορά με τίτλο «Στα όρια των συνόρων, ξεπερνώντας τα όρια: κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μεταναστών και προσφύγων στο Tenosique του Ταμπάσκο». Σύμφωνα με την αναφορά, με το Καθολικό Πρόγραμμα Νοτίων Συνόρων που άρχισε ο πρόεδρος Ενρίκε Πένια Νιέτο τον Ιούνη του 2014, έχει παρατηρηθεί αύξηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απέναντι στους μετανάστες. Πρακτικά ο αριθμός των ατόμων που συνελήφθησαν και απελάθηκαν στην Κεντρική Αμερική έχουν διπλασιαστεί, φτάνοντας σε ρεκόρ το 2015, μετά την «αύξηση ήδη από την επομένη έναρξης του προγράμματος των επιχειρήσεων για αναζήτηση μεταναστών στους αυτοκινητόδρομους, τα τρένα και στα κέντρα των πόλεων».

Παράλληλα αυξήθηκε το ποσοστό μεταναστών ατόμων από ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Πλέον δεν μεταναστεύουν προς τις ΗΠΑ άντρες 18 με 35 ετών αλλά ολόκληρες οικογένειες. Επιπλέον έχουν καταγραφεί διάφορες εγκληματικές ενέργειες. Στην περίπτωση των βιασμών, το 2014 δεν υπήρχαν καταγγελίες. Ωστόσο καταγράφηκαν 22 για το 2015 και 37 για το 2016. Αναφορικά με την κατάχρηση εξουσίας, οι καταγγελίες δείχνουν ότι αυτοί που περισσότερο παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι υπάλληλοι του Εθνικού Ινστιτούτου Μετανάστευσης, η δημοτική, πολιτειακή και ομοσπονδιακή αστυνομία καθώς και οι ένοπλες δυνάμεις (βλ. http://www.la72.org/).

10. Ο Πένια Νιέτο στο εδώλιο του κατηγορουμένου

Πριν από 11 χρόνια, στις 4 και 5 Μάη 2006, ο Ενρίκε Πένια Νιέτο, τότε κυβερνήτης της πολιτείας του Μεξικού και πλέον πρόεδρος της Δημοκρατίας, είχε διατάξει μια βάναυση καταστολή ενάντια στο λαό του Σαν Σαλβαδόρ Ατένκο, που είχε ως αποτέλεσμα τη δολοφονία του 14χρονου Φρανσίσκο Χαβιέρ Κορτές Σαντιάγο και του συντρόφου Ολλίν Αλέξις Μπενουμέα. Επιπλέον συνελήφθησαν 217 άτομα που συμμετείχαν στην κινητοποίηση ή απλά εγκλωβίστηκαν σ’ αυτήν. Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν 47 συντρόφισσες οι οποίες στο εσωτερικό των οχημάτων που τις μετέφεραν στα κέντρα κράτησης στην πλειονότητά τους υπέστησαν σεξουαλική βία από τους μπάτσους.

Από τότε, ο Ενρίκε Πένια Νιέτο έκανε το παν για να μη φτάσει η καταγγελία των 47 γυναικών στο Παναμερικανικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Για κακή του τύχη, καθώς και για κακή τύχη όλων των συνεργών του στην καταστολή και τη σεξουαλική βία, η καταγγελία έφτασε το Παναμερικανικό Δικαστήριο και θα εξεταστεί στο τελευταίο τρίμηνο αυτού του έτους.

Η υπόθεση έφτασε εκεί, καθώς το μεξικανικό κράτος αρνούνταν κατ’ εξακολούθηση να εφαρμόσει τις υποδείξεις που κατέθεσε το 2015 το Παναμερικανικό Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που παρέπεμψε την υπόθεση στο Παναμερικανικό Δικαστήριο. Ο οργανισμός θα εξετάσει τον πολιτικό λόγο υψηλόβαθμων αξιωματούχων ως αυτουργών για την «άρνηση δικαιοσύνης» στις περιπτώσεις των 11 γυναικών (Mariana Selvas Gómez, Georgina Edith Rosales Gutiérrez, María Patricia Romero Hernández, Norma Aidé Jiménez Osorio, Claudia Hernández Martínez, Bárbara Italia Méndez Moreno, Ana María Velasco Rodríguez, Yolanda Muñoz Diosdada, Cristina Sánchez Hernández, Patricia Torres Linares y Suhelen Gabriela Cuevas Jaramillo) που καταγγέλλουν σεξουαλική βία και απαιτούν την τιμωρία των υλικών και ηθικών αυτουργών στα τρία επίπεδα διακυβέρνησης, καθώς και των επικεφαλής των σωμάτων ασφαλείας.

Η καταγγελία των 11 συντροφισσών ενάντια στο μεξικανικό κράτος περιλαμβάνει την απόδοση ευθυνών για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ατομικής ελευθερίας και των εγγυήσεων για δίκαιη δίκη και δικαστική προστασία, την ατομική ακεραιότητα των ιδίων και των συγγενών τους, την παραβίαση της ιδιωτικής ζωής, της αυτονομίας, της αξιοπρέπειας και της ισότητας.

11. Μορέλος: Δράσεις ενάντια στην καταστροφή της φύσης

Στην κοινότητα Tepoztlán η πολιτειακή και ομοσπονδιακή κυβέρνηση προσπαθούν να επιβάλουν την επέκταση του αυτοκινητοδρόμου που συνδέει την Πόλη Τέρας με την Κουερναμπάκα, την πρωτεύουσα της πολιτείας του Μορέλος. Το έργο άρχισε το 2013, αφότου η πολιτειακή κυβέρνηση διεξήγε μια αμφιλεγόμενη διαβούλευση με τους κατοίκους της κοινότητας, της οποίας τα αποτελέσματα παραποιήθηκαν ώστε να βγουν θετικά.

Οι κάτοικοι αντέδρασαν εξαρχής, όχι μόνο για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που θα έχει διάνοιξη, αλλά και για τη νοθεία της διαβούλευσης. Από το 2013 έχουν κατορθώσει να σταματήσουν το έργο μέσω νομικής προσφυγής αλλά και με την αντίσταση όλων των κατοίκων.

Ωστόσο από νωρίς το πρωί στις 19 Μάη οι εργάτες της εταιρείας άρχισαν να κόβουν περίπου 2.800 δέντρα. Μετά τον πρώτο αιφνιδιασμό, οι κάτοικοι κατόρθωσαν να σταματήσουν την υλοτόμηση και να διώξουν τους εργάτες. Στη συνέχεια πραγματοποίησαν μπλόκο που κράτησαν μέχρι τις 22 Μάη, ημέρα που κάλεσαν σε γενική συνέλευση των κατοίκων και συνάντηση με τις τοπικές αρχές, ώστε να παρουσιάσουν το ζήτημα και να πιέσουν τις αρχές να καταγγείλουν την καταστροφή του περιβάλλοντος.

12. Πόλη Τέρας: Πορεία ενάντια στη Μονσάντο

Το Σάββατο 20 Μάη, στο πλαίσιο της 5ης Παγκόσμιας Πορείας Ενάντια στη Μονσάντο, διαφορετικές περιβαλλοντικές οργανώσεις πραγματοποίησαν το Καρναβάλι του Καλαμποκιού στην Πόλη Τέρας για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην καλλιέργεια μεταλλαγμένου καλαμποκιού στο Μεξικό.

Η δράση συγκέντρωσε φοιτητικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές οργανώσεις που έκαναν πορεία στο κέντρο της πόλης. Στη λήξη της πορείας διάβασαν καταγγελία όπου τόνισαν ότι: «το Μεξικό υφίσταται γενικευμένη και εντατική καταλήστευση και εμπορευματικοποίηση των κοινών αγαθών, όπως το νερό, τη γη, τον αέρα, τους σπόρους, τα φυτά, τα ζώα και τους γενετικούς κώδικες φυτών και ζώων». Επιπλέον κατάγγειλαν ότι «οι δημοτικές, πολιτειακές και ομοσπονδιακές κυβερνήσεις έχουν ταυτιστεί με τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών εταιρειών για την ξέφρενη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και του γενετικού κώδικα των φυτών που συνιστούν τη διατροφική βάση των λαών μας, όπως στην περίπτωση του καλαμποκιού». Τέλος θύμισαν ότι τον Απρίλη κατατέθηκε προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο από οργανώσεις πολιτών και πέντε συνδικαλιστικές οργανώσεις δασκάλων ενάντια στη Μονσάντο στην οποία αναγράφεται ότι «έχει επιδοθεί σε πρακτικές που έχουν αρνητικό αντίκτυπο στο δικαίωμα για ένα υγιές περιβάλλον», ενώ επιπλέον παραβιάζει το δικαίωμα στη διατροφή και τη διατροφική αυτάρκεια.

13. Amilcingo: αγώνας για αυτοκυβέρνηση

Και για να μη νομίζετε ότι σ’ αυτή την εκπομπή μεταδίδουμε μόνο τραγικές ειδήσεις, σας φέρνουμε εδώ και μια καλή:

Η ιθαγενική κοινότητα του Αμιλσίνγκο εδώ και αρκετά χρόνια οργανώνεται για να υπερασπιστεί τη γη της ενάντια στα κατασκευαστικά έργα που προωθεί η κυβέρνηση και οι εταιρείες στο λεγόμενο «Ολιστικό Πρόγραμμα του Μορέλος». Στο πλαίσιο της αντίστασης έχουν οργανώσει ένα μέτωπο αγώνα από κοινού με άλλες γειτονικές κοινότητες που επίσης επηρεάζονται, σχηματίζοντας το Μέτωπο Λαών του Μορέλος, της Πουέμπλα και της Τλασκάλα. Για την υπεράσπιση των κοινοτικών μορφών οργάνωσης, σχημάτισαν τη Κοινοτική Συνέλευση του Αμιλσίνγκο για να αναδείξουν την απόφαση των κατοίκων να διατηρήσουν την κοινοτική διοίκηση σύμφωνα με τα ήθη και τα έθιμά τους. Ωστόσο οι θεσμικές κοινοτικές αρχές προσπαθούν με διάφορα μέσα να παραγνωρίσουν την απόφαση.

Σε αυτό το πλαίσιο, στις 20 Μάη καλέστηκε η Κοινοτική Συνέλευση για να συμφωνήσει τη μορφή κοινοτικής διακυβέρνησης. Παρά τις απόπειρες ομάδων πιστών στην κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα, οι οργανωμένοι κάτοικοι κατόρθωσαν να επιβεβαιώσουν την απόφασή τους, εκλέγοντας προεδρείο της συνέλευσης και εκπροσώπους της κοινότητας.

14. Δολοφονία συντρόφων του λαού Wixárika

Με πολλή οργή πληροφορηθήκαμε ότι ο σύντροφος Miguel Vázquez Torres, πρώην πρόεδρος της Επιτροπής Κοινοτικής Περιουσίας της κοινότητας του λαού Ουιχάρικα του Σαν Σεμπαστιάν Teponahuaxtán και ο αδερφός του Agustín Vázquez Torres δολοφονήθηκαν στις 20 Μάη στη γενέτειρά τους.

Μέσω ανακοίνωσης των συντρόφων του Περιφερειακού Συμβουλίου των Ουιξάρικα για την υπεράσπιση του λόφου Wirikuta μάς ενημέρωσαν ότι ο Μιγκέλ Βάσκες ήταν ενεργό μέλος για την υπεράσπιση των ιερών τόπων του λαού Ουιρικούτα, και ένας από τους ιδρυτές του Επαρχιακού Συμβουλίου το 2010, καθώς και μέλος της ομάδας εργασίας για το δικαστικό αγώνα. Ο Μιγκέλ Βάσκες ήταν δάσκαλος πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και παράλληλα πρόεδρος του Επαρχιακού Συμβουλίου από το 2014 μέχρι το Μάρτη του 2017. Στη διάρκεια της προεδρίας του η κοινότητα κατόρθωσε με δικαστική απόφαση το Σεπτέμβρη του 2016 να διασώσει 184 εκτάρια γης, ως μέρος της προσπάθειας του λαού Ουιξάρικα να ξαναπάρει 10 χιλιάδες εκτάρια γης στα οποία έχουν εισβάλει μεγάλοι κτηνοτρόφοι, συμμορίες ναρκωτικών και κυβερνήσεις.

Δεν έχουμε λόγια για να εκφράσουμε αυτά που νιώθουμε για τη δολοφονία δύο ακόμη συντρόφων. Περιοριζόμαστε στην αναφορά του γεγονότος, αλλά θεωρούμε πως μας λείπει οργάνωση για να αντιμετωπίσουμε τον πόλεμο, την καταλήστευση και τη βία που δεχόμαστε.

15. Απεργία στα Walmart

Χιλιάδες εργαζόμενοι του Ομίλου Walmart Μεξικού πραγματοποίησαν στάσεις εργασίας στην Οαχάκα, το Γκερρέρο, τη Βερακρούς και το Μιτσοακάν ως διαμαρτυρία απέναντι στα ψίχουλα που δίνει η εταιρεία ως τα κατοχυρωμένα από το σύνταγμα μπόνους κερδών. Η εταιρεία έδωσε φέτος 73 λεπτά μέχρι τα 330 πέσος σε αντίθεση με τα 2.500 πέσος που είχαν δοθεί πέρσι.

Στην Οαχάκα οι στάσεις εργασίας άρχισαν στις 20 Μάη στα τρία από τα έξι καταστήματα που υπάρχουν στην πρωτεύουσα της πολιτείας. Στα υπόλοιπα καταστήματα οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν στάση εργασίας την Κυριακή 21 Μάη, καθώς η διεύθυνση δεν έδωσε απάντηση στα αιτήματα. Παρότι οι συνθήκες εργασίας δεν είναι οι καλύτερες στα Walmart και οι μισθοί είναι χαμηλοί σε σχέση με το κόστος ζωής, η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει ήταν τα ψίχουλα που μοίρασε η εταιρεία ως μπόνους κερδών.

Στο Γκερρέρο οι εργαζόμενες κράτησαν κλειστά τουλάχιστον πέντε καταστήματα και έκλεισαν επίσης τα καταστήματα αυτοεξυπηρέτησης Walmart, και τις θυγατρικές Aurrerá και Sam’s. Παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι απειλήθηκαν με απόλυση, παρέμειναν σταθεροί στις διεκδικήσεις τους για δίκαια μπόνους κερδών. Ένας από τους εργαζομένους σχολίασε τα εξής: «Κάποιοι πήραν 73 λεπτά, άλλοι 192 πέσος. Κάποιοι όπως ένας υπάλληλος στο φούρνο της Αουρρερά, με 10 χρόνια εργασίας στην επιχείρηση, πήρε 380 πέσος, τη στιγμή που υπάρχουν φορές που του ζητούν να διανυχτερεύσει στη δουλειά. Αυτό δεν είναι δίκαιο, είναι μια κοροϊδία, γιατί τα κέρδη αυτής της εταιρείας είναι εκατομμύρια».

Στην Τλασκάλα οι εργαζόμενοι δεν κατόρθωσαν να οργανωθούν για να κλείσουν τα μαγαζιά αυτοεξυπηρέτησης, αλλά αποφάσισαν να μην υπογράψουν τις πληρωμές των μπόνους.

Στη Μορέλια του Μιτσοακάν οι 50 εργαζόμενοι έκλεισαν ένα κατάστημα αυτοεξυπηρέτησης Αυρρερά. Στην Κόρδομπα της Βερακρούς οι 50 εργαζόμενοι πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το κατάστημα αυτοεξυπηρέτησης την ώρα του ανοίγματος.

Στις 22 Μάη οι εργαζόμενοι δεν είχαν λάβει ακόμη απάντηση από την εταιρεία και κράτησαν τα καταστήματα κλειστά.

16. Zacatecas: ενάντια στο μεγάλο κεφάλαιο της μπύρας Modelo

Στις 23 Μάη στην πολιτεία Σακατέκας, οι οδηγοί οχημάτων μεταφοράς, οι εργαζόμενοι του ανεξάρτητου συνδικάτου του εργοστασίου παραγωγής μπύρας Modelo και αγρότες της περιοχής απέκλεισαν τις εισόδους του ομίλου Modelo, της μεγαλύτερης εταιρείας παραγωγής μπύρας στο Μεξικό, βελγικών-βραζιλιάνικων συμφερόντων, την οποία κατηγορούν ότι εξαντλεί τους υδάτινους πόρους, προβαίνει σε άδικες απολύσεις ότι προχώρησε πρόσφατα στην ίδρυση συνδικάτου πιστού στην εργοδοσία, ενώ παράλληλα αποκλείει ντόπιους μεταφορείς από τα συμβόλαιά της.

17. Πόλη Τέρας: κλείσιμο του Καφέ «Zapata Vive»

Η καφετέρια Zapata Vive στην Πόλη Τέρας είναι ένας χώρος οργάνωσης πολιτικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων, ανάλυσης, συζήτησης, μουσικής, θεάτρου και κινηματογράφου. Όπως συνέβη πρόσφατα σε χώρους με παρόμοια χαρακτηριστικά, όπως την κατάληψη Chanti Ollín και την καφετέρια Karakola Global δέχεται επίθεση. Στις 16 Μάη το επισκέφτηκαν οι αρχές της περιοχής με σκοπό να το κλείσουν. Οι συντρόφισσες της καφετέριας ανακοίνωσαν μέσω ενός βίντεο ότι θα κρατήσουν το χώρο ανοιχτό, ότι δεν θα ακυρωθεί καμιά από τις προγραμματισμένες εκδηλώσεις και καλούν σε εγρήγορση για κάθε νέα απόπειρα επίθεσης.

18. Σονόρα: Ο λαός Yaqui ενάντια στον αγωγό φυσικού αερίου

Τον Οκτώβρη του 2016 έγινε γνωστό ότι η εταιρεία Ienova, θυγατρική εταιρεία της Gas Natural Fenosa και της καναδικής TransCanada Pipelines, μαζί με την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ηλεκτρισμού επεδίωκαν την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου που θα περνούσε από την περιοχή των Γιάκις. Για να επιβάλει το έργο, η εταιρεία προσπάθησε να διαιρέσει τους Γιάκις, δωρίζοντας σε κάποιες κοινότητες φορτηγά, μέχρι και ένα πυροσβεστικό όχημα, για να επιτύχει την έγκρισή τους. Άλλες τακτικές της εταιρείας ήταν να μην αναγνωρίζουν κάποιες παραδοσιακές διοικήσεις που εναντιώνονταν στο έργο, προσπαθώντας να εκλεγούν νέες που ήταν σύμφωνες. Τον Οκτώβρη του 2016 η παραδοσιακή διοίκηση της κοινότητας Loma de Bacum και οι κάτοικοί της κατήγγειλαν ότι εγκρίθηκε ο αγωγός χωρίς να έχει υπάρξει προηγουμένως ελεύθερη διαβούλευση στη φυλή Γιάκι.

Λόγω της αντίδρασης των αρχών της κοινότητας Λόμα δε Μπακούμ κατέστη δυνατή η παύση του έργου, η εταιρεία αποχώρησε αλλά άφησαν πίσω σωλήνες και καλώδια. Στις 22 Μάη μια επιτροπή της κοινότητας άρχισε να απομακρύνει αυτά τα υλικά από τη γη των Γιάκις. Στη συνέχεια, οι κάτοικοι της κοινότητας συναντήθηκαν σε παραδοσιακή πολιτοφυλακή με τους επικεφαλής της φυλής για να αποφασίσουν τις επόμενες δράσεις πολιτικής αντίστασης ενάντια στην εταιρεία. Θυμίζουμε ότι οι επιχειρηματίες της περιοχής είχαν κάνει το παν για να εγκριθεί το έργο που θα ωφελούσε τις επικερδείς επιχειρήσεις τους.

19. Νίκη ενάντια στον αγωγό φυσικού αερίου στο Μορέλος

Μεταξύ του 2012 και 2013 οι πολιτειακές κυβερνήσεις της Πουέμπλα, του Μορέλος και της Τλασκάλα επιχείρησαν να επιβάλουν το «Ολιστικό Πρόγραμμα του Μορέλος». Επρόκειτο για ένα φαραωνικό έργο που θα περιλάμβανε αγωγό φυσικού αερίου μήκους 160 χιλιομέτρων που θα μετέφερε 9 δις 61 εκατομμύρια κυβικά γκαζιού τη μέρα περνώντας από 60 κοινότητες, καθώς και έναν αγωγό νερού που θα μετέφερε νερό στην Αγιάλα του Μορέλος. Το γκάζι θα χρησιμοποιούνταν για τη λειτουργία θερμοηλεκτρικού εργοστασίου και την άντληση νερού για το εργοστάσιο.

Υπό πίεση, κάποιοι αγρότες στην Πουέμπλα και την Τλασκάλα πούλησαν τη γη τους για 100 πέσος το τετραγωνικό μέτρο, υπό την απειλή ότι αν δεν την πουλούσαν θα την έχαναν, καθώς είχε υπογραφεί ήδη σχετικός νόμος απαλλοτρίωσης. Σε άλλες περιοχές, κάποιες αγρότισσες και αγρότες τέθηκαν ανοιχτά ενάντια στον αγωγό, και κατηγορήθηκαν και συνελήφθησαν για παρακώλυση δημόσιων έργων, εκβιασμό, στάση, απαγωγές κ.ά.

Με την αντίδραση κι άλλων κοινοτήτων ενάντια στο έργο, στις 15 Μάη βγήκε δικαστική απόφαση που ορίζει την προστασία τεσσάρων ιθαγενικών κοινοτήτων και διέταξε τις αρχές να πραγματοποιήσουν διαβούλευση με όλη την απαραίτητη πληροφόρηση για την κατασκευή του αγωγού στους πρόποδες του ηφαιστείου Popocatépetl στις πάνω από 60 κοινότητες της περιοχής. Η δικηγόρος της υπόθεσης είπε ότι έπρεπε να παρουσιάσει αναρίθμητες αποδείξεις για να φανεί ο αρνητικός αντίκτυπος σε επίπεδο ανθρωπολογικό, γεωφυσικό, περιβαλλοντικό, κλπ.

Διεθνή

20. Αργεντινή: Κινητοποίηση ενάντια στην ελάφρυνση της ποινής των γενοκτόνων

Εκατοντάδες χιλιάδες άτομα βγήκαν στους δρόμους στις 10 Μάη στο Μπουένος Άιρες ενάντια στην απόφαση του Αρείου Πάγου να ελαφρύνει την ποινή του γενοκτόνου Luis Muiña μετρώντας ως διπλές τις μέρες που πέρασε στη φυλακή πριν την οριστική καταδίκη. Το κάλεσμα έκαναν κέντρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οι Μητέρες της Πλατείας του Μάη.

Στη διάρκεια της συγκέντρωσης, η Taty Almeyda, από τις μητέρες που ξεκίνησαν την εμβληματική κινητοποίηση στην Πλατεία του Μάη, είπε ότι η απόφαση του δικαστηρίου θα άνοιγε τις πόρτες στην ατιμωρησία. Τα λόγια της ήταν τα ακόλουθα: «Ποτέ πια ατιμωρησία. Ποτέ πια απαγωγές. Ποτέ πια κλέφτες παιδιών. Ποτέ πια κρατική τρομοκρατία. Ποτέ πια σιωπή. Δεν θέλουμε να συμβιώνουμε με τους δολοφόνους των παιδιών, των αδερφών και των υπόλοιπων συγγενών μας».

21. Γουατεμάλα: Δράσεις για τα 56 κορίτσια που κάηκαν

Στις 8 Μάρτη έλαβε χώρα στη Γουατεμάλα μια ακόμη άγρια σφαγή στην ιστορία της χώρας: 56 κορίτσια σε κρατικό ορφανοτροφείο κάηκαν ζωντανά κλειδωμένα στο κτήριο. Από αυτά, τα 41 σκοτώθηκαν και τα 15 τραυματίστηκαν σοβαρά. Παρά τις εκκλήσεις βοήθειας οι πόρτες δεν άνοιξαν. Μόλις μια μέρα πριν, επιχείρησαν να δραπετεύσουν από το μέρος που, σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους, δέχονταν σεξουαλική βία.

Για τις 15 Μάη υπήρχε κάλεσμα για διεθνή δράση στο οποίο 56 καλλιτέχνες, μαζί με οργανώσεις από όλο τον κόσμο θα δημοσίευαν ταυτόχρονα, ζωγραφισμένα, τα πρόσωπα των 41 κοριτσιών. Η δράση συνιστά μια κραυγή για δικαιοσύνη μέσα από την τέχνη, τη δημοσιογραφία, τον αγώνα για το περιβάλλον και τους φεμινισμούς. Είναι μια άσκηση συλλογικής μνήμης και επιστροφής της αξιοπρέπειας στα 56 κορίτσια της Γουατεμάλας, μια συμβολή ενάντια στην ατιμωρησία και τη λήθη.

22. Βραζιλία: Έξω ο Τέμερ

Η εφημερίδα «O Globo» δημοσίευσε στις 17 Μάη την απομαγνητοφώνηση μιας συνομιλίας του προέδρου της χώρας Μισέλ Τέμερ και του Τζόσλεϋ Μπατίστα, ενός από τους ιδιοκτήτες της JBS, ισχυρής εταιρείας στη βιομηχανία κρέατος. Σε αυτήν ακούγεται ο Τέμερ να παροτρύνει τον επιχειρηματία να δίνει μια μηνιαία πληρωμή στον πρώην πρόεδρο της βουλής, που κρατείται για διαφθορά από το 2016, ώστε να εξασφαλιστεί η σιωπή του στο τεράστιο σκάνδαλο ξεπλύματος χρήματος που αποκαλύφθηκε το 2014 στη Βραζιλία.

Η αποκάλυψη της συνομιλίας προκάλεσε τεράστιες διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων που ζητούν την παραίτηση του Τέμερ. Από τις 17 Μάη οι διαδηλώσεις είναι συνεχείς και περιλαμβάνουν κινητοποιήσεις κάτω απ’ τη βροχή και συγκρούσεις με την αστυνομία. Στις 22 Μάη πραγματοποιήθηκαν δράσεις σε όλη τη χώρα υπό το σύνθημα «άμεσες εκλογές τώρα».

23. Χιλή: Οι Μαπούτσε σε κόκκινο συναγερμό

Ο λαός των Μαπούτσε βρίσκεται σε κόκκινο συναγερμό αφότου έγινε γνωστό ότι η κυβέρνηση θα καταθέσει στις 29 Μάη νομοσχέδιο για τον λεγόμενο «Araucanía». Το νομοσχέδιο επιδιώκει να δημιουργήσει μια περιφερειακή συμφωνία μεταξύ πολιτικών και επιχειρηματιών που θα περιλαμβάνει κίνητρα παραγωγικότητας προς τις επιχειρήσεις. Οι Μαπούτσε εκφράζουν τις ανησυχίες τους σε σχέση με το νόμο που μπορεί να περιλαμβάνει απαλλοτριώσεις γης.

***

Εδώ ολοκληρώνονται το 11ο δελτίο της Nebulosa με ειδήσεις από το Μεξικό και τη Λατινική Αμερική. Καλύψαμε τις ειδήσεις του δεύτερου δεκαήμερου του Απρίλη έτσι όπως συγκεντρώθηκαν από την αδερφή μας εκπομπή αντιπληροφόρησης Nebulosa στο ελεύθερο, κοινωνικό και ενάντια στην εξουσία ραδιόφωνο «Ké Huelga» από την Πόλη του Μεξικού ή αλλιώς την Πόλη Τέρας. Ακολουθεί το μήνυμα που ετοίμασε το ραδιόφωνο Ké Huelga για την εκπομπή μας κι έπειτα το μήνυμα του σταθμού μας.

Μέχρι το επόμενο δελτίο, γεια χαρά, ή όπως θα έλεγαν οι σύντροφοι και οι συντρόφισσές μας στο Μεξικό, hasta luego.